Spacerując po cmentarzu na Grobli natknąłem się na pomnik Feliksa Kasprzyckiego ufundowany przez „wdzięczne dzieci”. Niewiele można wyczytać z tablicy nagrobnej. Nazwisko Kasprzycki w parafii wiązownickiej raczej nieznane. Kim był Feliks Kasprzycki i co robił w Wiązownicy w wieku 73 lat?
Internetowy research pozwala na szybkie zebranie jakiejś wiedzy. Feliks zmarł 15 marca 1919 r. w Smerdynie, pozostawiając po sobie owdowiałą żonę Katarzynę z Wiesiakowskich. Prawdopodobnie pracował w folwarku Smerdyna. Dzierżawcą tego majątku od Karskich był wówczas Zygmunt Niezabitowski (1888-1977). Dostępne dokumenty wskazują na bliskie relacje rodzin Kasprzyckich i Niezabitowskich. Córka Feliksa – Janina Kasprzycka była w 1918 r. matką chrzestną Wandy Niezabitowskiej.
Feliks urodził się w 1846 r. w Śladkowie (wówczas Szladkowie) par. Sędziejowice k/Buska Zdroju, jako syn Piotra i Anny z Ciechackich (Cichackich). Ojciec był “pisarzem gorzelnianym” w majątku Romiszewskich w Śladkowie. Rodzicami chrzestnymi małego Feliksa byli Hipolit Romiszewski herbu Jelita i jego matka Julia Romiszewska z d. Siemońska/*.
Feliks kontynuował profesję ojca, w aktach stanu cywilnego funkcjonuje jako pisarz gminny w Waśniowie i innych majątkach w guberni radomskiej. Ożenił się z Katarzyną Wiesiakowską (1860-?). Mieli pięcioro dzieci:
- Henryk Antoni Kasprzycki (1886-1948), kanonik;
- Wanda Janina Kasprzycka (1888-1980), mąż Ludwik Antoni Purski (1874-1956);
- Zofia Mieczysława Kasprzycka (1890-1849), mąż Józef Stępień (?);
- Janina Feliksa Kasprzycka (1893-1961), mąż Otton Rudke (1902-1993), leśnik, uczestnik “bitwy warszawskiej”, w czasie wojny współpracował z oddziałem mjra Hubala, odznaczony orderem Virtuti Militari i Polonia Restituta, pochowany na Powązkach Wojskowych;
- Jan Kazimierz Kasprzycki (1895-1981), żona Maria NN, kapitan piechoty Wojska Polskiego, podinspektor Policji Państwowej, odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
Feliks Kasprzycki i jego żona Katarzyna z Wiesiakowskich, ok. 1890 r. Portrety wykonane w atelier fotograficznym Gustawa Goldsteina w Sandomierzu.
/* – Julia Siemońska (1815-?), córka Augusta Siemońskiego i Zofii z Benów właścicieli dóbr Ossala par. Niekrasów, wyszła za mąż w 1841 r. za Piotra Romiszewskiego (1794-1877).
/** – Na stronie tytułowej pałac w Śladkowie Dużym należący niegdyś do rodziny Romiszewskich. W XVIII w.obiekt został powiększony i przebudowany za sprawą Fryderyka Naxa, architekta Stanisława Poniatowskiego. Fotografia pałacu pochodzi z ok. 1920 r.
